خدایا! تا پاکم نکرده ای خاکم نکن
ای
مهربان ترین مهربانان گفتم : خدای من ، دقایقی بود در زندگانیم
که هوس می کردم سر سنگینم را که پر از دغدغه ی دیروز بود و هراس فردا برشانه های
صبورت بگذارم ، آرام برایت بگویم و بگریم ، درآن لحظات شانه های تو کجا بود ؟ گفت : عزیزتر از هرچه هست ، تو نه تنها
درآن لحظات دلتنگی که درتمام لحظات بودنت بر من تکیه کرده بودی ، من آنی خود را از
تو دریغ نکرده ام که تو اینگونه هستی . من همچون عاشقی که به معشوق خویش می نگرد ،
با شوق تمام لحظات بودنت را به نظاره نشسته بودم . گفتم : پس چرا راضی شدی من برای آن همه
دلتنگی ، اینگونه زار بگریم ؟ گفت : عزیزتر از هرچه هست ، اشک تنها
قطره ای است که قبل از آنکه فرود آید عروج می کند ، اشکهایت به من رسید و من یکی یکی
بر زنگارهای روحت ریختم تا باز هم ازجنس نور باشی و از حوالی آسمان ، چرا که تنها
اینگونه می شود تا همیشه شاد بود . گفتم : آخر آن چه سنگ بزرگی بود که بر
سرراهم گذاشته بودی ؟ گفت : بارها صدایت کردم ، آرام گفتم
ازاین راه نرو که به جایی نمی رسی ،تو هرگز گوش نکردی و آن سنگ بزرگ فریاد بلند من
بود که عزیز از هرچه هست از این راه نرو که به نا کجا هم نخواهی رسید . گفتم : پس چرا آن همه درد دردلم انباشتی
؟ گفت : روزیت دادم تا صدایم کنی ، چیزی
نگفتی ، پناهت دادم تا صدایم کنی ، چیزی نگفتی ، بارها گل برایت فرستادم ، کلامی
نگفتی ، می خواستم برایم بگویی آخر تو بنده ی من بودی ، چاره ای نبود جز نزول درد
که تو تنها اینگونه شد که صدایم کردی .گفتم : پس چرا همان بار اول که صدایت کردم
درد را از دلم نراندی ؟ گفت : اول بار که گفتی خدا ، آنچنان به
شوق آمدم که حیفم آمد باردگر خدای تو را نشنوم ، تو باز گفتی خدا و من مشتاق تر
برای شنیدن خدایی دیگر ، من می دانستم تو بعد از علاج درد برخدا گفتن اصرار نمی کنی
و گرنه همان بار اول شفایت می دادم . گفتم : مهربانترین خدا ، دوست دارمت
... گفت : عزیزتر از هرچه هست من دوست تر دارمت ...
نظرات شما عزیزان:
| Power By:
LoxBlog.Com |